Akcja i podanie

Jesteśmy w trakcie tego okresu czasu, gdy jedni płaczą, drudzy się cieszą, jedni grają ofensywnie, a inni defensywnie. Tamci preferują grę z kontry, a inni grę atakiem pozycyjnym. Strzały, celne, niecelne, bramki, spalone, kartki, podania, przebiegnięte kilometry, przejęcia, posiadanie piłki itd. Te i inne określenia oraz sytuacje charakteryzuję odbywające się mistrzostwa świata w piłce nożnej. Najciekawsze jest to, że nawet Ci, którzy nie kibicują, siadają przed telewizorem, telebimem lub przy radiu i w wielkim skupieniu śledzą to, co się dzieje na boiskach piłkarskich. A co się dzieje? Wyprowadzenie piłki, rozegranie akcji i strzał. Jest to pewne uproszczenie, ponieważ rozegranie akcji może następować ze środka pola, po przejęciu piłki, od rzutu wolnego lub rzutu z autu.

Kluczem wyprowadzania piłki i rozegrania akcji są podania. Wyobraźmy sobie, że mamy informację o liczbie podań wychodzących z danej formacji i przychodzących do niej, a także w ramach formacji. Przez formację rozumiem tutaj bramkarza, obrońców, pomocników oraz napastników.

Na tej podstawie można byłoby powiedzieć: „w którym kierunku grała drużyna” lub „w jakim miejscu była najbardziej intensywna gra drużyny”. Nie wiem czy takie analizy są wykonywane, ale słuchają komentatorów i oglądając statystyki można odnieść wrażenie, że takie analizy można byłoby wykonywać. Jeżeli mamy zliczoną liczbę podań i wskazanie liczby celnych, to wiemy, czy dane podanie dotarło i w sumie do jakiej formacji.

Na diagramie dodałem informację także o niecelnych podaniach oraz strzałach. Można byłoby dodać także informację o przejęciach piłki, skuteczności podań oraz czasie, którego dotyczy diagram. Te przykładowe liczby można byłoby zinterpretować, że drużyna grała najwięcej w środku pola (od obrony do pomocników), a mniej angażowała  napastników oraz oddała tylko pojedyncze strzały na bramkę przeciwników.

Reklama