Przykładowy algorytm przydziału zadania

Od jakiegoś czasu w mediach oraz internecie poruszany jest temat algorytmu przydziału sędziego do zgłoszonej sprawy. Z jendej strony wielu się zastanawia jak działa taki algorytm, z drugiej, stosowne jednostki wskazują, że takiego algorytmu nie mogą ujawnić. Można zrozumieć obydwie strony. Brak ujawnienia tym bardziej ponieważ mógłby zostać np. nieodpowiednio użyty.

Po dzisiejszej dyskusji o algorytmach, o których pisałem już kilkakrotnie na blogu, którą słyszałem w telewizji “śniadaniowej”, postanowiłem, że napiszę wpis właśnie o przykładowym algorytmie przydziału osoby do zajęcia się zadnaiem. Nie będę wnikał, czy dotyczy to sędziów, lekarza, pracownika obsługi czy innej jednostki. Spróbuję to trochę uogólnić.

Załóżmy, że mamy grupę osób (wejście do algorytmu – lista osób) zajmujących się zadaniami zgłaszanymi przez osoby zewnętrzne względem tej grupy. Grupa ta ma określone umiejętności/specjalizacje (jeden z wejść do zadań zaznaczony na zielono na diagramie – specjalizacje osób), pracuje w różnych godzinach/dniach (kolejne wejście oznaczone na diagramie – plany urlopowe) oraz odnotowuje w systemie postęp zadania, jego aktualny status oraz szacowaną datę zakończenia (zebrane wspólnie jako kolejne wejście do kroku algorytmu wskazanego na diagramie – aktualny stan zadań).  Wydaje się, że to silne założenia, jednakże, aby system przydziału działał skutecznie oraz sprawiedliwie (nie wnikając co to znaczy) jakaś informacja zwrotna od osoby obsługującej powinna być.

Na powyższym diagramie został zaprezentowany przykładowy (wymyślony przeze mnie) algorytm przydziału zadania do jednej z osób z grupy, który sprawdza w pewnej kolejności określone kryteria (efektem jest zawężona lista osób zaznaczona na niebiesko). Te kryteria powinny działać tak, aby w miarę rozsądnym czasie udało się wybrać osobę. Ostatecznie działanie algorytmu można byłoby uprościć i przydzielać zadania rotacyjnie (osoba 1, osoba 2, … osoba n, osoba 1, osoba 2…) lub losowo (co może skutkować pewnymi dysproporcjami w przydziale zadań lub ich nadmiernym kolejkowaniem u danej osoby). W sytuacji, gdy nie jest to możliwe zadanie może trafić do ręcznego przeglądu lub na przydział z określoną liczbę dni.

Na działanie takiego algorytmu wpływa silnie przyjęte założenie dotyczące samego kolejkowania (założenie zaznaczone na diagramie zmienną Y) – czy danej osobie budujemy kolejkę zadań (może wtedy czekając na decyzję/informację do danej sprawy zająć sie inną), czy też zajmuje się zdaniem i dopiero po zakończenia lub w odpowiednim jego stanie jest przydzielane kolejne zadanie. Każde rozwiązanie ma swoje zalety i wady. Ważne jest również to ile napływa takich zadań w okresie czasu oraz ile średnio zajęcie się danym zadnaiem trwa. Na czas potrzebny na realizację zadania może się także charakteryzować specyficznym rozkładem – to, że większość zadań zajmuje kilka dni, nie znaczy, że nie ma jakiejś grupy zadań, których obsługa wymaga znacznie więcej czasu.

Nie dziwię się więc, że alogorytmu przydziału spraw nikt nie chce ujawniać/udostępniać. Jeżeli ktoś poświęcił określony czas na jego opracowanie, biorąc pod uwagę różne cechy (tak zakładam) oraz go wdrożył, to traktuje to jaką pewne know-how jednostki budującego jej wiarygodność. Tym bardziej jeżeli mówimy o algorytmie przydziału spraw, których rozstrzygnięcie wpływa bardzo zarówno na życie stron postępowania, jak i na opinię danego podmiotu.

Reklama