Opisując proces oparty o kolejkowanie spraw pominąłem kilka istotnych kwestii. Po pierwsze, nie wskazałem, czy dany serwisant obsługuje jeden punkt sprzedaży czy więcej punktów. Po drugie, nie wyjaśniłem w jaki sposób sprawy mogą być pobierane z listy do wykonania.
Załóżmy, że na listę spraw trafiają sprawy od różnych salonów i różnymi kanałami. Wpadają na listę i są układane np. po dacie wpłynięcia. Taka lista została zasygnalizowana na diagramie. Serwisant pobierając zadania z listy ma dwie możliwości:
- pobieranie pierwszej (najstarszej) sprawy z listy – jest to obsługa oparta o zasadę FIFO, czyli z ang. First in, first out – pierwsze wchodzi, pierwsze wychodzi. Lista spraw/obiektów obsługiwana zgodnie z tą zasadą jest nazywana kolejką (ang. queue).
- pobieranie ostatniej (najnowszej) sprawy z listy – jest to obsługa oparta o zasadę LIFO, czyli z ang. Last in, First out – ostatnie wchodzi, pierwsze wychodzi. Lista spraw/obiektów obsługiwana zgodnie z tą zasadą jest nazywana stosem (ang. stack).
System może zgodnie z jedną z tych zasad, przydzielać zadanie do serwisanta.
Każda z zasad została przedstawiona na diagramie w oparciu o przykładowy proces. W sytuacji, gdy następuje szybki przyrost spraw, czas realizacji spraw z początku listy wydłuża się przy stosowaniu zasady LIFO. Z kolei stosowanie zasady FIFO w takiej sytuacji, nie wydłuża czasu realizacji zadań z listy, ponieważ dla każdej kolejnej sprawy całkowity czas realizacji z punktu widzenia Klienta obejmuje czas rzeczywistej realizacji sprawy powiększony o czas potrzebny na realizację wcześniejszych spraw z kolejki. Przy zasadzie LIFO czas oczekiwania może rosnąć, jeżeli między podjęciem sprawy X, ostatniej w danym momencie, a zakończeniem obecnie realizowanej, trafi kolejna sprawa na kolejkę. Taka sytuacja może się powtarzać kilkakrotnie. Powyższy przykład obrazuje różnicę oraz konsekwencje kolejności obsługi spraw obiektów umieszczonych odpowiednio na kolejce lub stosie.
[…] trochę od innej strony… « Kolejkowanie po raz drugi […]