Jakiś czas temu opisywałem na prostym przykładzie zakupów jakie zależności w projekcie występują między czasem, zakresem oraz budżetem. Zwiększając listę zakupów nastąpi prawodpodobnie wzrost pozostałych wartości (czasu realizacji oraz potrzebnego budżetu). Ograniczenie z kolei czasu lub budżetu może się wiązać z ograniczeniem możliwych do wykonia zakupów. Takie podejście jest specyficzne dla waterfallowego zarządzania projektami.
Załóżmy jednak teraz, że mamy listę zakupów i wiemy ile z jej pozycji możemy zrealizować w określonej jednostce czasu. Dzieląc wielkość listy zakupów przez ilość pozycji (prędkość) otrzymujemy wielkrotność jednostek czasu (liczbę iteracji), którą potrzebujemy do zrealizowania pełnych zakupów. Jest to tzw. planowanie z ustalonym zakresem – diagram A.
Postawmy się jednak teraz w sytuacji, gdy narzucono mam termin, do którego mamy wykonać zakupy. W takiej sytuacji, znając prędkość zakupów, jesteśmy w stanie określić jaki zakres listy jesteśmy w stanie zrealizować w narzuconym czasie. Dzieląc dostępny czas przez jednostki czasu, otrzymujemy wielkrotność prędkości realizacji (liczbę iteracji). W takiej sytuacji istotne jest określenie kryteriów szacowania wartości/użyteczności poszczególnych pozycji listy. W szczególności, gdy z wyliczeń okaże się, że realizacja pełnej listy nie jest możliwa w zaplanowanym czasie. Jest to tzw. planowanie z ustaloną datą – diagram B.
Takie sposoby planowania stosuje się w projektach opartych o metodyki zwinne (m.in. Agile). W przypadku tych metodyk, odpowiednikiem prędkości zakupów jest prędkość realizacji/zespołu liczona dla jednostki czasu, jaką jest długość tzw. sprint. Sama prędkość realizacji/zespołu jest liczona w tzw. story point-ach, w których wycenia się (w ramach wyceny zakresu) także poszczególne wymagania, będące odpowiednikami pozycji zakupów.
Opisane metody można zaprezentować jak na powyższym diagramie. Pierwsze co się rzuca w oczy to fakt, że ten sam element – lista zakupów/zakres realizacji – jest w pierszym (diagram A) przypadku wejściem dla procesu, a dla drugiego (diagram B) – wyjściem. W przypadku ustalonej (planowanej) daty zakończenia – sytuacja jest wręcz odwrotna, w pierwszym przypadku (diagram A) jest wyjściem, a w drugim (diagram B) wejściem. Procesy opierają się na tych samych podstawach – m.in. prędkości realizacji/zespołu oraz zakresie realizacji (oczekiwanym/pełnym).
Modelowanie procesów biznesowych 