Proces oparty o stany

Wyobraźmy sobie, że parking opisany ostatnio we wpisie, wykonuje oprócz wskazanych 3 podstawowych działań (przyjęcie samochodu, przyjęcie opłaty i wypuszczenie samochodu), jeszcze jedną bardzo ważną rzecz. Mianowicie, wskazuje w momencie wjazdu na parking, gdzie jest najbliższe wolne miejsce. Niby rzecz trywialna, ale wymaga odpowiedniego przygotowania – zarówno od strony infrastruktury (kontrola zajętych miejsc, identyfikacja gdzie są samochody wcześniej wpuszczone, które jeszcze nie zaparkowały), jak i informatycznej (odpowiedni system zarządzania miejscami parkingowymi, kontrolą stanów miejsc i ich zmianą, a także prezentacją graficzną parkingu).

stany450px

Z jednej strony mamy zmianę stanu miejsca parkingowego, a z drugiej weryfikację położenia, gdzie jest wolne miejsce. Takie procesy zostały zaprezentowane na powyższym diagramie. W momencie realizacji procesu (na diagramie Określ mapę dojazdu) z prezentacją najbliższego wolnego miejsca (na diagramie Wyświetl mapę dojazdu) system musi wziąć pod uwagę stany miejsc parkingowych wynikajacych z:

  • zajęcia miejsca parkingowego (zmiana stanu na zajęty),
  • opuszczenia miejsca parkingowego (zmiana statusu na wolny),
  • przemieszczania się samochodów wpuszczonych na parking (w dowolnym momencie dane miejsce może zmienić stan),
  • lokalizacji samochodów wpuszczonych na parking (np. są na 2 poziomie, a miejsce akurat jest na 1 poziomie).

Chcąc uniknąć ryzyka, że wskazane najbliższem miejsce okaże się zajęte, można także wskazywać miejsce alternatywne. Dodatkowo już po wjeździe na parking w widocznych miejscach mogłyby być umieszczone ekrany wskazujące na najbliższe wolne miejsce parkingowe (cykliczne wykonywanie pierwszego procesu). Ułatwieniem w zarządzaniu takim parkingiem mogłoby być to, że nie da się cofnąć do innego miejsca parkingowego, nie przejeżdżając przez punkt startowy, który dodatkowo jest kontrolowany przez system.

W podanym przykładzie podane procesy opierają się na świadomym wykorzystaniu stanów poszczególnych miejsc parkingowych (oznaczone za pomocą funkcji w klasach UML na diagramie). Stany miejsc występują naprzemiennie i trudno jest określić jakie są ramy czasowe dla rozpoczęcia procesu i jego zakończenia. Dla danego miejsca stan może się nie zmienić godzinami lub zmienić się raz i pozostać taki przez wiele godzin. Takie cechy są charakterystyczne dla procesów sterowanych stanami – ang. state-driven process. Skierowanie samochodu na dane miejsce jest możliwe tylko, gdy jest ono wolne. Zmiana stanu odbywa się poprzez odnotowanie wjazdu samochodu na dane miejsce.

Reklama

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s