Strategia wygrywająca

W poprzednim wpisie wskałem możliwe scenariusze przy wynikach 2 kolejki w ramach EURO, w ramach grupy, w której grają (P)olska, (R)osja, (C)zechy i (G)recja. Po uwzględnieniu wyników: (C)zechy-(G)recja 2:1, (P)olska-(R)osja 1:1, można rozrysować możliwe scenariusze dla ostatniej kolejki. Poniższy diagram prezentuje wszystkie możliwości.

Na diagramie zaznaczona została także strategia wygrywająca, zapewniająca awans Polsce – elementy zaznaczone na zielono. Z kolei strategie przegrywające zostały zaznaczone na czerwono.

Reklama

Scenariusze dla grupy A

Zaczęło się EURO w Polsce, więc mój wpis będzie z tym związany. Dwa dni temu nasi piłkarze zagrali w meczu otwarcia z Grecją. Padł remis 1:1, który w sumie patrząc na zimno jest sprawiedliwym wynikiem po takim meczu. Jednakże kibicując (P)olsce czuję pewien niedosyt. W drugim meczu naszej grupy (R)osja rozgromiła (C)zechy, aż 4:1 i w sumie jest w idealnej pozycji przed kolejnymi meczami.

Zostały 2 kolejki: (P)olska – (R)osja, (G)recja – (C)zechy a mastępnie (P)olska – (C)zechy oraz (R)osja – (G)recja. W każej parze może paść 9 wyników (P>R, G>C, P>R, G=C itd.). Te 9 wyników pokazuje jak różne są scenariusze, które mogą nastąpić po drugiej kolejce. Poniższy diagram prezentuje wpływ poszczególnych par wyników na układ w tabeli.

Ponownie pomocne okazuje się drzewo decyzyjne. Chcąc zapisać wyniki 3 kolejki, należałoby do każdego końca drzewa dopisać kolejnych 9 rozgałęzień. Łącznie ich byłoby 9×9 = 81 możliwych rozsztrzygnięć. Oczywiście niekŧóre z nich mogłyby się powtórzyć, ale któreś z nich oznaczają awans (P)olski, a inne jej odpadnięcie z dalszych rozgrywek. Pocieszające jest to, że żadna z par wyników 2 kolejce nie powoduje definitywnego odpadnięcia z walki o awans do ćwierćwinału dla Polski. Gdybyśmy jednak rozpatrywali wynik z perspektywy innej drużyny, np. (C)zech, okazałoby się, że już po drugiej kolejce nie mają szans na awans do ćwierćfinałów.

Dlatego ciężko jest powiedzieć w tej chwili kto tak naprawdę wyjdzie z grupy, bo jak historia pokazuje w piłce wszystko jest możliwe – np. sensacyjne zwycięstwo Danii z Holandią, a  dopiero odbyły się  4 spotkania.

Dodatkowo powyższy diagram można podzielić na scenariusze optymistyczne i pesymistyczne, te, w których wiele zależy od pozostałych wyników, i te, w kŧórych to przede wszystkim nasze działania zadecydują o końcowym wyniku.

Precyzja i wiedza w burzy mózgów

Na grupie „Analiza biznesowa” na jednym z polskich portali społecznościowych postawiłem pytanie, na które natrafiłem na amerykańskim forum o tematyce procesowej. Pytanie brzmi: „Is the gap between business and IT shrinking? […] czy rzeczywiście luka między biznesem a IT się kurczy?”. Na formum pod pytaniem wskazałem, że moim zdaniem, przy obecnym rozwoju technologii z jednej strony i różnorodności biznesu, są od siebie te „dziedziny” dość silnie zależne. Zamierzam w przyszłości przybliżyć wnioski, które mam po tej „polskiej” dyskusji, również w kontekście tej „amerykańskiej”. Dziś jednak o pewnej kwestii…

Po kilku dniach dyskusji, pojawił się jakby zarzut, że pytanie powinno być bardziej precyzyjne. Ale czy na pewno? Moim zamiarem było wywołanie dyskusji bez wskazywania szczegółów obszaru, poziomu luki (komunikacja, strategia, złożoność, narzędzia) czy sytuacji, w których występuje. Po prostu chciałem zobaczyć, jakie są różne odczucia, wolne przemyślenia. Każdy z wypowiadających się mógł przedstawić perspektywę z której patrzy. Dlaczego?

Ze względu na trójkąt związany z zarządzaniem wiedzą oraz burzę mózgów. Zastanawiałem się, jakie znaczenie ma na burzę mózgów sposób postawienia pytania. Zbyt szczegółowe może ograniczyć kreatywność, zbyt ogólne może spowodować, że dyskusja nie ruszy z miejsca. W tym wypadku ruszyła. Trójkąt zawiera poziomy dane->informacje->wiedza. Można powiedzieć, że moje pytanie było na pozomie wiedzy. Każdy z odpowiadających mógł pomyśleć o innym zakresie informacji związanych z tym tematem, o innych doświadczeniach, obszarach działalności. Uszczegółowienie pytania spowodowałoby ograniczenie się do wskazanego obszaru. Zejście na poziom danych nie miałoby już sensu. Jednakże, gdyby zadać pytanie na poziomie informacji, myślę, że mogłyby być dane przydatne, np. do określenia różnicy między różnymi podejściami (strategiczny, komunikacji itp.).

Przykład: „Chcę dodać nowy produkt do naszej oferty” – prezentuje to powyższy diagram. Uczestnicy burzy mózgów zastanawiają się jakie są możliwości, co podpowiada im doświadczenie, czego sami by potrzebowali, na zwrócili uwagę inni itd. Schodzimy niżej – dodajemy: dla klientów indywidualnych, i już wiadomo, że pewne informacje trzeba odfiltrować przed ich podaniem, bo pewnie zostaną odrzucone, ale w procesie wymyślania rozwiązania, można łączyc fakty, poszukiwać analogii, interpretować posiadane dane, łączyć informacje. Na najniższym poziomie można byłoby już mówić o dodatkowej informacji – np. w wieku 18-24 lat.