Zanim odpowiem na pytanie postanowione w komentarzu do poprzedniego wpisu, chciałbym przedstawić jeszcze jeden przykład. Przykład będzie dotyczyć statusów zamówienia w systemie składania zamówień przez klienta. Informacja o statusie może być przydatna zarówno dla klienta, który chce być informowany na jakim etapie jest zamówienie, jak i dla dostawcy, który może na tej podstawie tworzyć raporty. Można także pójść dalej i przechowywać dwa rodzaje statusów – zewnętrzne (biznesowe) i wewnętrzne (systemowe). Obydwa statusy mogą wynikać z wymagań.
Zastanówmy się w takim razie w jakich statusach może być zamówienie w analizowanym systemie składania zamówień:
- zainicjowane/utworzone (z pierwszym dodanym produktem, klient może dodać kolejne produkty lub zaprzestać na jednym);
- złożone (klient wysłał zamówienie do realizacji);
- oczekujące na realizację (klient zrealizował płatność na złożone zamówienie lub potwierdził złożenie zamówienia);
- w trakcie realizacji/realizowane (gdy realizacja zamówienia została rozpoczęta i jest w trakcie, w systemie obsługi opartym o kolejkowanie, można powiedzieć, że zamówienie zostało podjęte);
- wykonane (przedmiot zamówienia został przekazany do klienta);
- anulowane (klient wycofał zamówienie z różnych powodów już po złożeniu zamówienia);
- wstrzymane (realizacja zamówienia została zatrzymana z różnych przyczyn);
- usunięte (klient usunął zamówienie przed jego złożeniem);
Poniższy diagram (stanów) w UML prezentuje przejścia między poszczególnymi statusami (stanami Zamówienia).
Modelowanie procesów biznesowych 
[…] Wróćmy jednak do tytułu – „Zapomnij” lub „Poczekaj”. Tytuł sygnalizuje dwa wzorce postępowania możliwe do wykorzystania w ramach procesów i realizowanych czynności w ramach procesu. Zapomnij wskazuje na wzorzec Fire and Forget (Strzel/Uruchom i Zapomnij), który oznacza, że proces inicjujący działanie lub inny proces nie czeka na jego zakończenie, wynik działania. Z kolei Poczekaj wskazuje na inny wzorze – Request-Response (Zażądaj Odpowiedzi), który polega na oczekiwaniu na odpowiedź z wykonania procesu, czynności, czy usługi. Obydwa wzorce są wykorzystywane w systemach informatycznych. Pierwszy z nich, jest specyficzny dla długich procesów, związanych z przetwarzaniem danych, z czasami nieokreślonym czasem trwania i niemożliwym wręcz do zdefiniowania tzw. timeoutem. Na powyższym diagramie komunikat „Uruchom proces ETL” jest odpalany bez oczekiwania na odpowiedź przez Harmonogram. Drugi ze wzorców został natomiast zasygnalizowany poprzez komunikaty „Q” i „A” przy poszczególnych krokach procesu Extract. Jest on specyficzny dla czynności, dla których musi wrócić odpowiedź do inicjatora – odpytanie o dostępność („DB”), odpytanie o wielkość („WD”) oraz odpytanie o dane („DZ”). Z czynnościami opartymi o wzorzec Request-Response jest silnie związania obsługa błędów oraz statusów. […]
[…] przekazywana i analizowana, jest wejściem do procesu i z punktu widzenia poszczególnych jej „uczestników posiada pewien status„. Zastanówmy się jak mógłby wyglądać proces raportowania takiej […]
[…] Jaki poziom szczegółowości postępu procesu (statusy) jest potrzebny? Np. Nadany, przesłany, odebrany. Więcej o statusach. […]
[…] statusu po danych identyfikacyjnych […]
[…] jest w systemie, może przeglądać zainteresowany po otrzymanym numerze sprawy. Może sprawdzić status, a także odpowiedzieć na pytanie, które potencjalnie otrzymał. Po rozwiązaniu sprawy, punkt […]
[…] powiedzieć, że zamiast „zwykłych” statusów o etapach (złożone, wysłane, w trakcie oraz dostarczone) z procesu przekazywane były Klientowi statusy […]